Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον μηχανικό Trevor Cox δημιούργησε ένα μοντέλο σε κλίμακα 1/12 του πραγματικού μεγέθους του Stonehenge για να κατανοήσουν πώς λειτουργούσε η ακουστική του. Οι κολώνες του έχουν ύψος μόλις 60 εκατοστά, λέει το openculture.

Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται έρευνα για την ακουστική του Stonehenge, «αλλά οι προηγούμενες έρευνες βασίστηκαν σε ό, τι σώζεται σήμερα», λέει ο Cox. «Εγώ θέλησα να μάθω πώς ήταν ο ήχος το 2200 π.Χ., όταν όλες οι κολώνες ήταν στη θέση τους». Η κατασκευή του «Stonehenge Lego» ή του «Minihenge», όπως το αποκαλούν οι ερευνητές, έγινε με βάση την υπόθεση ότι «ο εξωτερικός κύκλος του Stonehenge αποτελούνταν αρχικά από 30 κολώνες. Σήμερα, υπάρχουν 17 κολώνες στον εξωτερικό κύκλο, ενώ σώζονται συνολικά 63.

Δείτε το time- lapse της κατασκευής του

«Με βάση τους 157 λίθους που τοποθετήθηκαν στον χώρο πριν από 4.200 χρόνια, οι ερευνητές εκτύπωσαν 27 τρισδιάστατα αντίγραφα όλων των μεγεθών και σχημάτων», εξηγεί ο Bower. «Στη συνέχεια, η ομάδα χρησιμοποίησε καλούπια σιλικόνης και γύψο αναμεμιγμένο με άλλα υλικά για να αναπαράγει τους υπόλοιπους 130 λίθους. Τα αντίγραφα κατασκευάστηκαν με στόχο την ελαχιστοποίηση της απορρόφησης του ήχου, όπως και στο πραγματικό Stonehenge. Μόλις ο Cox και η ομάδα του ολοκλήρωσαν το μοντέλο, άρχισαν να πειραματίζονται με ηχητικά κύματα και μικρόφωνα, μετρώντας τις παλμικές κινήσεις και τις καμπύλες συχνότητας.

Ποια ήταν τα αποτελέσματα;

«Περιμέναμε να χάσουμε πολύ ήχο κάθετα, επειδή δεν υπάρχει οροφή», λέει ο Cox. Αντ’ αυτού, οι ερευνητές εντόπισαν «χιλιάδες αντανακλάσεις καθώς τα ηχητικά κύματα αναπήδησαν οριζόντια». Επομένως αντιλαμβανόμαστε ότι οι ήχοι από τις γιορτές και τις τελετές που λάμβαναν χώρα στο μνημείο θα ακούγονταν σαν να τραγουδάει κάποιος σε ένα μπάνιο με πλακάκια στους τοίχους. Για όσους στέκονται έξω από το μνημείο ο ήχος θα ήταν πιο σιγανός.

Πράγματι, το αποτέλεσμα ήταν τόσο έντονο που «η τοποθέτηση των επιπλέον λίθων ήταν ικανή να ενισχύσει την ανθρώπινη φωνή με πάνω από τέσσερα ντεσιμπέλ», σημειώνει το Artnet. Αυτό δηλώνει ότι οι ακουστικές ιδιότητες του μνημείου δεν ήταν τυχαίες, αλλά σχεδιάστηκαν για μια ελίτ ομάδα συμμετεχόντων, όπως και άλλες μνημειώδεις κατασκευές, όπως οι πυραμίδες και τα ζιγκουράτ.

Η παρουσίαση του μοντέλου από το Ancient Architects

Ενώ ο Cox και η ομάδα του δεν πιστεύουν ότι η ακουστική ήταν το κύριο κίνητρο για το σχεδιασμό του Stonehenge – η αστρολογική ευθυγράμμιση φαίνεται να ήταν πολύ πιο σημαντική – έπαιξε σαφώς κάποιο ρόλο. Άλλοι μελετητές κάνουν τις δικές τους υποθέσεις. Κάποιοι έχουν υποθέσει ότι οι πέτρες μπορεί να ήταν όργανα, σαν ένα τεράστιο ξυλόφωνο, μια θεωρία που δοκιμάστηκε από ερευνητές του Royal College of Art, αλλά δεν έχει τεκμηριωθεί.

Όπως και να ‘χει, ο Cox και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι οι καλύτερες θέσεις ήταν μέσα στον εσωτερικό κύκλο του μνημείου.