Σημερα θα ασχοληθουμε με την ιστορια του Αλεξανδρου Κοντοσταυλου. Ενος απο τους πρωτους “καταχραστες” της Ελληνικης Περιουσιας που απο την καταγγελια για καταχρηση εφτασε να ειναι υπουργος Οικονομικων και Προεδρος της Βουλης.
Γεννήθηκε στη Χίο και καταγόταν από αρχοντική οικογένεια με ρίζες στο Βυζάντιο. Στάλθηκε για σπουδές στη Μπολόνια και τη Βιέννη και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Δραστηριοποιήθηκε ενεργά στον χώρο της ναυτιλίας, ανοίγοντας τον πρώτο ελληνικό εμπορικό οίκο στο Λονδίνο το 1817. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία στην Τεργέστη και βοήθησε την επανάσταση μεταφέροντας τρόφιμα και πολεμοφόδια με τα πλοία του.
Το 1823 ήλθε ο ίδιος στην Ελλάδα ως εκπρόσωπος του Φιλελληνικού Κομιτάτου του Λονδίνου. Επιστρέφοντας μετά από μια διετία στην Αυστρία συνελήφθη από τις αυστριακές αρχές ως ύποπτος και εκτοπίστηκε όπου και κατέφυγε στην Αγγλία. Από εκεί το 1826 στάλθηκε από την προσωρινή κυβέρνηση της Ελλάδας στην Αμερική για να επιβλέψει τη ναυπήγηση δύο ατμοκίνητων φρεγατών. Τελικά ναυπηγήθηκε μόνο η φρεγάτα Ελλάς γι’ αυτό και κατηγορήθηκε ότι καταχράστηκε δημόσιο χρήμα.
Για να διευθετηθούν τα προβλήματα με την κατασκευή των φρεγατών, η Ελληνική Κυβέρνηση έστειλε τον έμπορο Αλέξανδρο Κοντόσταυλο στην Αμερική. Αυτός προσέφυγε σε δικαστήρια και τελικά επήλθε η λύση που προαναφέραμε: να πουληθεί η μία φρεγάτα για να σωθεί η άλλη. Αργότερα, βέβαια, ο Κοντόσταυλος έχτισε στην Αθήνα πολυτελή οικία, στον χώρο που είναι τώρα η Παλαιά Βουλή. Κατηγορήθηκε ότι είχε καταχραστεί χρήματα του δανείου για την παραγγελία των φρεγατών. Δεν δικάστηκε ποτέ, δεν αποδείχθηκε τίποτα. Ένας σατιρικός ποιητής της εποχής είχε γράψει:
“ο οίκος σου, Κοντόσταυλε,
μακρόθεν ομοιάζει
τρίκροτον εξ Αμερικής,
εξ ου αυτός πηγάζει”.
Το 1828 διορίστηκε από τον Καποδίστρια μέλος της οικονομικής επιτροπής
ο Καποδιστριας έδωσε εντολή στον Πρόεδρο της επιτροπής οικονομικών Ανδρέα Κοντόσταυλο, να κάνει μια απογραφή ( Να και η πρώτη απογραφή στην ιστορία μας… ) της περιουσίας του κράτους.
Το κείμενο της επιτροπής ήταν λεπτομερέστατο και εξαιρετικά σύντομο.
Περιείχε μία μόλις πρόταση:
«Κύριε Κυβερνήτα, εις το ταμείον του κράτους έν μόνο νόμισμα και αυτό κίβδηλον».
Μετα στάλθηκε στη Μάλτα, απ’ όπου και αγόρασε από τους Ιππότες της Μάλτας τα μηχανήματα του πρώτου νομισματοκοπείου, με τα οποία κόπηκαν στην Αίγινα τα πρώτα ελληνικά νομίσματα του Φοίνικα.
Επί Όθωνα, και συγκεκριμένα την εποχή της αντιβασιλείας, συκοφαντήθηκε από τους εχθρούς του για διαφθορά τόσο κατά τη ναυπήγηση των πλοίων όσο και κατά την αγορά του νομισματοκοπείου. Εκ της συκοφαντίας εκείνης καταδικάστηκε τελικά να επιστρέψει 174.000 δραχμές. Η καταδίκη αυτή τον εξανάγκασε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου μετά την επανάληψη της δίκης αποκαταστάθηκε πλήρως. Δικαιωθείς πλέον άρχισε να πολιτεύεται στην Κάρυστο, όπου και εκλέχθηκε βουλευτής κατ’ επανάληψη.
Το 1855, για να αποκαταστήσει ευρύτερα τη φήμη του, δημοσίευσε το κείμενο «Περί των εν Αμερική ναυπηγηθεισών και του εν Αιγίνει νομισματοκοπείου». Επί κυβέρνησης Δ. Βούλγαρη ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών από τις 5 Οκτωβρίου του 1855 μέχρι τις 2 Ιουλίου του 1856, και από τον Δεκέμβριο του 1856 μέχρι τον Ιούλιο του 1857 διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής.
Το σπίτι του βρισκόταν στο μέρος που είναι σήμερα η Παλαιά Βουλή. Το 1834 φιλοξένησε προσωρινά τον Όθωνα. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1865.
Πηγές:
Καμπουράκης Δ. “Μια Σταγόνα Ιστορία”
Κατσούλης Γ.Δ., “Οικονομική Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως”
Παναγόπουλος Θ.Δ., “Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας”
Φωτιάδης Δ., “Καραϊσκάκης”