Μετά από μία τυχαία συνάντηση που είχαν οι γνωστοί μεταξύ τους από την γενέτειρα τους την Αίγυπτο, αδ.αδ. Νικ.Μαργιωρής και Σταμ. Βαζακόπουλος, ξεκίνησαν το 1962 οι βολιδοσκοπήσεις παλαιών τεκτ. από την Αίγυπτο, για την ίδρυση μιας Στοάς Αιγυπτιωτών. Παράλληλα μέσα από τις συναντήσεις στον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων στην Πλατεία Κάνιγγος ενημερώνονταν και οι νεοαφιχθέντες από την Αίγυπτο τέκτονες  για την πρόθεση ίδρυσης Στοάς στην Αθήνα.

Ο Μεγ. Διδ.  έδειξε πλήρη κατανόηση στο αίτημα αυτό και υποστήριξε την τακτοποίηση και υιοθεσία των Ιδρυτικών Μελών της υπό ίδρυση Στοάς στη Στοά  «Μέλης»  υπ’ αριθ. 76 . Αμέσως μετά οι τακτοποιηθέντες αδ. υπέβαλαν αίτηση προς την Μεγ. Στοά της Ελλάδος για την ίδρυση Στοάς με το όνομα «Όσιρις», η οποία έγινε ομόφωνα δεκτή και ορίστηκε ημερομηνία εγκαταστάσεως της Στοάς η 19η   Νοεμβρίου 1964.
Η ίδρυση του εργαστηρίου γνωστοποιήθηκε με τα λιτά λόγια του Μεγ. Διδ. Αλεξ. Τζαζόπουλου ….. « Το Συμβούλιον της Μεγ.Στοάς της Ελλάδος απεδέχθη την αίτησιν ομάδος φιλτάτων αδελφών , αιτουμένων την ίδρυσιν νέου Εργαστηρίου , καίτοι είναι λίαν φειδωλόν εις την παροχήν τοιούτων εγκρίσεων. Η αίτησις υπεβλήθη υπό ομάδος αδ. αδ. προσφυγόντων εξ Αιγύπτου, οι οποίοι, εν μέσω των εκ της μεταναστεύσεως ταύτης  δημιουργηθησών δι’ αυτούς δυσχεριών, ησθάνθησαν την ψυχικήν ανάγκην να μην διακόψουν το Τεκτ. Έργον το οποίον ήσκουν κατά την εν Αιγύπτω διαμονήν των.
Το Συμβούλιον της Μεγ.Στοάς της Ελλάδος, εκτιμήσαν δεόντως τον ζήλον των αδ. τούτων    , αλλά και την επιθυμίαν των, όπως συγκεντρωθούν εν τω αυτώ εργ. αδ. της αυτής προελεύσεως,τελούντες υπο τας αυτάς όλως εξαιρετικάς συνθήκας, παρέσχε την έγκρισιν της ιδρύσεως νέας Στοάς υπο το όνομα «Όσιρις» υπ’ αριθ. 117 εν Ανατ. Αθηνών» .
Τα απλά αυτά λόγια με τα οποία έγινε η κατά την τεκτ. ορολογία, η εις τον αιώνα τον άπαντα εγκαθίδρυση της Στοάς «Όσιρις», μπορεί να έκρυβε όλες τις δυσκολίες που είχαν συναντήσει τα 7 ιδρυτικά μέλη, αποτελούσε όμως την ευτυχή επισφράγιση των προσπαθειών τους.
Ως ημέρα εργασιών της Στοάς ορίστηκε η Παρασκευή, λόγω όμως του ότι δεν υπήρχε διαθέσιμος χώρος, η Στοά χρειάστηκε να συνεδριάζει μετά το πέρας των εργασιών των άλλων Στοών. Παρά τις δυσκολίες όμως που υπερπήδησαν οι αδ. της Στοάς χάρη στον ενθουσιασμό, την επιμονή και την υπομονή τους, η νέα Στοά αποτέλεσε για πολλά χρόνια τον ενδιάμεσο σταθμό, την απέριττη αδελφική όαση , για όλους τους Αιγυπτιώτες τεκτ. που ένιωθαν μέσα τους την ανάγκη να βρεθούν πάλι μαζί με αδ. τους από την Αίγυπτο και να αντλήσουν κουράγιο και δύναμη από αυτούς.