1 thought on “ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΠΑΙΑ ΑΤΡΑΠΟ ΕΠ. 14 ΕΝΩ ΕΣΥ ΚΟΙΜΟΣΟΥΝ . ΜΕΡΟΣ Α”

1. Καλησπέρα σας , ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα μπορέσω να έχω μια άποψη πάνω στην ιστορία που θα σας πω. έχω περιστατικά με την Μ…. επειδη όμως ειναι αργα δεν θα ανεφερθώ , θα σας πω μονο ότι η μαμα μου ειχε το ίδιο θεμα με τη Μ και κανανε ολοκληρη ιστορία που τους ειχε πει καποιος παλιός για να γλιτωσει απο όλο αυτό και ολα καλά. όμως αυτο το ειχε και η αδερφη μου αλλα και εγώ….παντα φως ανοιχτό ,και αν τυχει και τη σκεφτω θα πω ενα ποιηματακι που μου ειπε η μαμα μου και τέλος. Θα πάω όμως στο βασικό σημείο με την απώλεια του αδερφοού μου το 2005 πάνω από το εκκλησακι της αγίας φωτεινής που ειπατε στο τέλος….Θα σας ξεκινησω λέγοντας ότι ήταν και το πρωτο περιστατικο που πριν συμβεί το είχα δει στον ύπνο μου.Ηγιαγιά μου είχε επίσης το ίδιο με μένα.δλδ εβλεπε κατι και ααυτοματως εκανε τηλ… Ένα βράδυ λοιπον λίγες 1-2 μηνες πριν το συμβαν …κοιμόμουν με την μητέρα μου στο δωμάτιο μου. Η μητέρα μου ειχε ένα τροχαιο όποτε κοιμόμαστα στο ίδιο δωματιο ουτως ώστε να μπορω να τη βοηθάω αν χρειάζεται κατι στην διάρκεια της νύχτας. Καλοκαιρί λοιπον, κοιμόνου ανάποδα στο κρεβατι και ειχα σπασμενη την πορτα ,μπαλκονοπορτα του δωματιου για να μπαινει λίγος αέρας….καποια στιγμη λοιπόν βλεπω στον ύπνο μου ασθενοφόρο ,φορείο και τον αδερφό μου πάνω ακίνητο .ο αδεφος μου μία εμοιαζε με τον αδερφό μου και την άλλη ήταν ο πατερας μου πάνω…και εγω ακολουθούσα. Με ξύπνησαν τα ίδια μου τα αναφιλητά , δλδ, το βίωσα περα για πέρα αληθινά…και δε μπορούσα να συνέλθω.θυμάμαι ότι έβαλα τα χέρια στο προσωπόμου και ήταν βρεγμενο από το κλάμα…..η μητερα μου δεν ξυπνησε και απόρησα γιατι όπως σας είπα το ίδιο μου το κλαμα με ξυπνησε. Την επόμενη μέρα αν θυμάμαι καλά ,ενώ ήμουν έξω στο μπαλκόνι με την μητέρα μου και της διηγόμουν τι έγινε…ο αδερφος μου οτιε ειχε φτασει σπίτι και ανοιγε την πορτα του αυτοκινητου. με ρωτησε η μανα μου αν το ειπα στον αδερφο μου το ονειρο που ειδα και της ειπα όχι ,προτιμησα να το πω στην μητερα μου γιατι απο ολο αυτο που περνουσε με το τροχαιο που ειχε ,φανταστηκα οτι αυτη ίσως κινδυνευει απο κάτι….η γιαγια μου εκεινο το διαστημα μας πηρε τηλ και μας ρωτησε αν ειμαστε καλα και να προσεχουμε….Δεν θα σας πω για τις τελευταια φορα που τον κοίταξα και τι είπα μέσα μου ….ετοιμαζοταν να βγει με την κοπέλα του που ήταν σπίτι και να πανε να δουνε κατι φιλους έξω,όποτε κλασσικα ακουσαμε τον θορυβο της μηχανής όταν φύγανε κτλ. Να σημειωσω ότι η μανα μου πάντα μας έχει έννοια οταν ωγαινουμε ,όποτε το βράδυ μεταξυ υπνου και ξυπνιου εχει το νου της…ακούει λοιπον κλειδια στην πορτα και θεωρησε οτι επεστρεψαν και καπου εκει κοιμηθηκε. Τα κλασσικα ,μας πηρν τηλ το βραδυ οτι κατι συνεβει και πρεπει να παμε απο εκει….δεν μας ελεγαν αν ειναι καλα η οχι , οι γονεις μου εφυγαν με ταξι και εγω με την αλλη μου την αδερφη περιμεναμε τον εθιο μου να ερθει να μας παρει. να παμε και εμεις στο νοσοκομειο.ωπου οταν πηγαμε ειδαμε τους γονεις μου με σκυμενα κεφαλια σκεφτικους ,ρωτησαμε και δεν μπορουσανε να μας πουνε τπτ,ο μπαμπας μου μονο ανοιξε το στομα του με πολυ κοπο και ειπε ”τελειωσε” δεν θα σας πω περισσοτερα για εκεινες τις στιγμες καθως ειναι κατι που θυμαμαι λεπτό προς λεπτό….θα σας πω μόνο ότι στο δρόμο για το νοσοκομειο όταν κοιταζα μπροστά μου φανηκε ότι ειδα την παναγια να κλαίει ,αλλα επειδη πάντα ειμαι ανθρωπος της λογικής θεωρησα οτι δεν ήταν κάτι…..φυγαμε απο το νοσοκομειο με ξερό το σταμα όλοι και αόταν φτασαμε σπιτι ενα σκυλι της γειτονιας εκλαιγε…την ίδια μερα αλλά και την επόμενη έβλεπα τον αδερφο μου στις σκαλες της είδου της πορτας καθισμενο να κλαίει…αλλα μετα ξανακοιταζα κ τπτ ….δυσκολες συνθηκες…. είχα την αισθηση ότι ήταν μέσα στο σπίτι όμως…όταν ο πολυς κόσμος εφυγε κάθε βραδυ βήματα ,πολλά βήματα για καμποση ώρα και τα ακουγαμε όλοι στην οικογένεια…όμως κάθολου αίσθηση τρόμου αντιθετα ενα συναισθημα όμορφο. θα σας πως 2-3 σημεια που εμεινα. το ένα ήταν ότι πήγαμε στο σημειο που έγινε ,και εκει πανω απο το εκκλησακι της αγιας φωτεινης που εχει δεντρα και ειναι και λιγο κατηφορικο ,βρηκα τα παπουτσια του και τα πήτα και τα ειχαμε στο πορτπαγκαζ της αδερφης μου….λοιπον ενα βραδυ ,είχα μέσα μου πολύ θυμό , και του είπα από μέσα μου ” αν δεν ερθεις σημερα δεν ξερω και εγω τι θαγινει”κατι τετοιο….να σημειωσω οτι ειχαμε ανοιξει τον καναπε στο σαλονι και κοιμομασταν με την αδερφη μου εκει για να εχουμε το νουμας στους γονεις μου γιατι φοβομασταν μην παθουν κατι…..γυριζω λοιπον και κοιτω τον τοιχο και απλά περιμενω ,θυμαμαι οτι ειχα πεισμώσει πάρα πολύ και κοιταζα τον τοιχο ,και εκεινη τη στιγμή βλέπω στον τοιχο μια σκια η όποια ηταν μικρή και σιγά σιγά μεγάλωνε….γυρίζω και βλέπω τον αδερφό μου και αμέσως καθομαι στον καναπε ,και αυτος μου άπλωσε το χερι του και το έπιασα….δεν το έπιασα όμως όπως πιανω έναν κανονικό ανθρωπο… και δεν τον εβλεπα οπως κοιταμε και βλπεπουμε καποιον στον δρόμο….ειδα την μορφη του αλλά μπορόυσα να δω πίσω από αυτόν το ραδιωφόνο που ειχαμε στο σαλόνι….όταν λοιπον τον ειδα δεν ένιωσα κανεναν φόβο απολυτως …του έπιασα το χέρι και τον ακουω να λέει το όνομα μου πως μιλαμε για να μην ξυπνησουμε καποιον? ψυθιριστα,δεν θυμαμαι όλα όσα μου ειπε, αλλά θυμάμαι σαν να μου ειπε θελω να ερθεις κοντα μου ,και μου λεει και το εξης! αύτο που εχεις μέσα στο πορτπαγκαζ να το παρεις απο εκει και εξαφανιστηκε…..εγω γυριζω και κοιταζω στο δωματιο της αδερφης μου και ενω δεν κοιμοταν κανεις ,το φώς ήταν αναμενο,ενιωθα σαν κατι να μου λεγε οτι πρέπει να παω μεσα στο δωματιο ,όμως για καποιο λογο αποφασησα να μην πάω….ξυπνωντας το πρωι και λεγοντας αυτο που είδα ,θα σας πω οτι ειδα αμφιβολια ,δλδ ολοι θεωρησαν οτι ειδα καποιο όνειρο,όμως εγώ δεν είδα….ήμου ξυπνια και περιμενα, τελοςπσαντων μου ειπε η μαμα μου να παω να βγαλω τα παπουτσια του αδερφου μ απο το αυτοκινητο γιατι δεν ειναι καλο να πηγαινοερχεται η αδερφη μου και να ειναι μέσα τα παπουτσια του,και όπως και έκανα…τα παπουτσια του όμως τα έχω ακόμα. ένα άλλο βραδυ παλι στο καναπε, όπως κοιμομουν ειχα την αισθγση οτι κοιμομουν με παραπανω από ένα ατομα πέραν της αδερφης μου ,αισθανομαι να μου κραταει καποιος το χερι ,εκεινη την ωρα ανοιγω τα ματια μου και κοιταζω την αδεφη μου η οποια ειχε και τα δυο της χερια εξω απο το σεντονι, δεν φοβηθηκα ,αλλα ειπα στον εαυτο μου,κοιτα να το θυμασαι αυτο αυριο και να μην αφησεις κανεναν να σου πει οτι ηταν όνειρο….όταν δωσαμε καποια ρουχα του ,το ιδιο βραδυ ειδα ενα νεο παιδι που φορουσε το κουστουμι του…όταν δεν ημουν καλα ,η κατι με βασανιζε ,για αρκετα χρόνια τον εβλεπα στον υπνο μου να ερχεται ναι να καθεται στην ακρη του κρεβατιου ,τοτε εγω σηκωνομουν και του έλεγα οτι με προβλημάτιζε….στον υπνο μου πολλες φορες που ερχοταν στην αρχη λες και καταλαβαινε τι θα ηθελα να τον ρωτησω και μου ελεγε οτι ειναι ζωντανος….και οποτε τον ρωτουσα αν ειναι καλα μου λεγε ναι.ενα βραδυ που τον ξαναειδα τον ρωταω δεν πέθανες?και με κοιταξε με λυπημενο υφος και μου είπε γιατι με στενοχωρεις? δλδ σαν να ηθελε να το πιστεψω οτι ειναι ζωντανος….εβλεπα οτι με αγκαλιαζε και το πρωι που ξυπνουσα ενιωθα ακομα τα χερια του…επίσης μυρωδιές όμορφες μεσα στο σπιτι .ειχα μια αισθηση οτι προσπαθουσε να μας απαλυνει ολη αυτη τη στενοχωρια με ότι μεσο μπορουσε ,ήταν αισθηση εντονη….οι γονεις μου δεν ήταν καλα αλλα ηρθαν ενα σωρο συγκοιριες και σημαδια για να βοηθηθουν και να προχωρησουν ,όπως μπορουν βέβαια η γονείς…καταλαβαινετε…ενα παραδειγμα η μαμα μου που πασχιζε να βρει μια δουλεια και ειχε κανει και στο παρελθον πολλς αιτησεις ,μια απο αυτες και στο δημο γλυφάδας, την πήραν για δουλεια και το πόστο της ήταν έξω ακριβώς από το κοιμητηριο. Κάτι άλλο που θα ήθελα να σας πωειναι ένα όνειρο επισης που ειδε ο αντρας της αδερφης μου ,τοτε δεν ειχαν παντρευτει ακομα, και ήρθε να μας το πει.ειδε τον αδερφο μου μεσα σε μια θαλασσα .και π΄γε και αυτος και μιλουσανε τον ρωτουσε τον αδερφο μου τι κανει και πως ειναι ”εκει”και ειπε πολυ ωραία…καποια στιγμή λοιπόν βλ[επει πίσω απο τον αδερφο μου σε μεγαλη απόσταση κατι σαν φωτια και του λεει εκι περα σε αυτη τη φωτια τι ειναι?και του λεει ο αδεφος μου οτι εκει δεν μπορω να σου πω τι ειναι ομως δεν ειναι καλά.και του λεει μετα θέλω να πας στους δικους μου και να τους πεις οτι ειμαι καλά…οταν ερχησε να απομακρυνεται ο ενας απο τους δυο ,ο γαμπρος μου γυρησε και τον κοιταξε και του λεει ο αδερφος μου πάλι.θα τους το πεις??και αυτο ηταν ηρθε και μας ειπε την αλλη μερα οτι ειδε. Ήθελα τα σχολια σας για όλα αυτα που σας ειπα…επήσις επειδη εγινε πανω απο το εκλησσακι της αγια φωτεινης καλλιροης και αρδυτου εκει που ειπατε για τον πάννα..σκεφτομουν αν αυτο ειχε καποια συμβολικη σημασια….να σας πω οτι εκει δυο φορες φτιαξαμε εικονισμα και τις 2 φορες καποιοι μας το ξηλωσαν….κατι τελευταιο…εχω ,ή μαλλον ειχα για καιρο πολυ ενα θέμα με τα ονειρα και τις φωτογραφιες… ήθελα να ρωτησω επειδη και η γιαγια μου ειχε το ιδιο και ελεγε για μενα και την 2 αδερφη μου ότι ειμαστε σκιοτερες..ετσι το ελεγε δεν ξερω τι σημαινει αυτο, αν εγω πήρα κληρονομια κατι από τη γιαγιά μου ,η αν όντως κατι συμβαινει με τα ονειρα που τελικα συμβαινουν…δλδ οταν βλεπεις κατι και αυτο γινεται ?τι ειναι αυτό? ή αυτο με τις φωτιγραφιες,οταν τραβας μια φωτογραφια ειτε εσυ ειτε καποιος αλλος και εκεινη την ωρα πεφτει το ματι σου καπου και εχεις μια σκεψη και ενα συναισθημα οτι κατι θα συμβει σε αυτος που επεσε τυχαια το ματι σου…μου ετυχε μετα απο τον αδερφο μου να παω στο σπιτι της γιαγιας μου στο χωριο και να τρβηξουμε φωτογραφιες, την ωρα που την τραβηξα εγω στο κλικ πανω ,ενιωσα οτι ηταν η τελευταια φορα που την εβλεπα…μας ειχε κοψει ματζουρανες ,φυγαμε και τις ξεχασαμε και στο δρομο τις θυμηθηκα και γυρησα να τις παρω…και πριν ξαναφυγω γυρησα εκατσα λιγο στην πορτα την κοιταξα καμποση ωρα γιατι ηξερα, και μετα οντως η γιαγια τελος….μετα σε τραπεζι καποιος τρβηξε φωτο και εκεινη την στιγμη επεσε το ματι μου στον πατερα μου …και ειχα μια αισθηση οτι κατι θα συμβει, το ειπα στην μητερα μου αλλα επειδη της ειχα πει και ολα τα προηγουμενα ,με αδερφο ,γιαγια ,μου ειπε οτι δεν θελει ποτε να της ξαναπω τπτ ,δλδ φοβηθηκε…και την ιδια χρονια ο μπαμπας επαθε εγκεφαλικο….μια χαρα πήγαν όλα .μεσα μουόμως σαν να αποφασησα οτι δεν ηθελα ποτε να ξαναδω κατι η να νιωσω κατι ξανα για κατι που ερχεται και προσπαθησα να το μπλοκαρω ,νομιζω οτι τα καταφερα ,αλλα δεν είμαι απολυτη σε αυτο ….καθώς τωρα τελευταια παλι κατι γινεται ,δεν εχω δει κατι ,εχω όμως μια περιεργη αισθηση , σαν να εχει ανοιξει το οπτικο μου πεδιο ή η αντιληψη μου σε κάποια πραγματα που ερχονται…Επειδη θυμηθηκα που ειπατε για τον Ταξιαρχη , το ανιψάκι μου πηρε το όνομα του και το βαφτισαμε στο μοναστηρι στην Μυτιηλίνη. Όταν ειχε ενα θέμα υγειας σοβαρό και ζήτησα την βοήθεια του ,γυρησα στο δωματιο που νοσηλευοταν και όταν εκατσα διπλα του , ενω ειχε μερες να μιλησει και να φαει …λεει αχ τι ωραια που θα ηταν να μπορουσα να φαω ενα γιαουρτακι με γευση φραουλα που τοσο μου αρεσει…εννοειται οτι τσακιστικα και πηγα να του αγορασω…απο τοτε ο μικρος πήρε τα πανω του …και ειχα πει οτι του χρονου θα παω στο εκλησακι που ηταν μεσα στο νοσοκομειο να του αναψω ενα κερακι….περισυ το 2019 ,βλεπω στον υπνο μου ή ακουσα φωνή δεν μπορω να θυμηθω ακριβως,πάντως ήταν σαν σε όνειρο ,δεν θυμαμαι όμως τι ειδα ,θυμαμαι όμως οτι ήταν σαν κατι να ηθελε να μου πει ο Ταξιάρχης..και ενω το σκεφτομουν θυμηθηκα οτι του ειχα ταξει να παω και να του αναψω ενα κερι …και κατεβηκα κρητη πηρα το ανιψακι μου και το πήγα στην εκλησια αυτη απεναντι απο το σοκομομειο που ειχε νοσηλευτει…ήθελα να τα μοιραστω αυτά μαζι σας, και να σας ευχαριστησω για όλες τις προσπαθειες αφύπνησης που κάνετε , θα πέριμενω τα σχολια σας .καλη εβδομάδα

   Απάντηση