Τον 6ο αιώνα π.Χ. ο Πολυκράτης, τύραννος της Σάμου, μερίμνησε για την υδροδότηση της πρωτεύουσας του νησιού καλώντας τον αρχιτέκτονα Ευπαλίνο από τα Μέγαρα για να επιβλέψει τη δημιουργία ενός υπόγειου υδραγωγείου. Αυτή ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που μια τέτοια διαδικασία βασίστηκε στη γεωμετρία, χρησιμοποιώντας μάλιστα μια σειρά από αρχές που κωδικοποιήθηκαν μερικούς αιώνες αργότερα από τον διάσημο μαθηματικό Ευκλείδη.

Το πρώτο φλογοβόλο μηχάνημα στην ιστορία χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ο Θουκυδίδης περιγράφει πώς οι Βοιωτοί χρησιμοποίησαν ένα τέτοιο μηχάνημα κατά τη διάρκεια της μάχης του Δηλίου κατασκευάζοντας έναν φυσητήρα αξιοποιώντας τα αναμμένα κάρβουνα και το θειάφι ενάντια στις οχυρώσεις των Αθηναίων.

Το Ατμοτηλεβόλο που ήταν μία επινόηση του Αρχιμήδη ήταν το πρώτο όπλο παγκοσμίως το οποίο λειτουργούσε με πίεση ατμού. Αποτελούνταν από έναν μεγάλο μεταλλικό σωλήνα -καλυμμένο στο ένα άκρο- και τοποθετούνταν σε έναν κλίβανο. Μόλις ο σωλήνας έφθανε σε ορισμένη θερμοκρασία, φορτωνόταν με μια μικρή ποσότητα του νερού που μετατρεπόταν ταχύτατα σε ατμό και έτσι είχε την ικανότητα να ρίξει ένα βλήμα σε πολύ μεγάλη απόσταση.

Το «Νύχι» ή αλλιώς «Σιδερένιο Χέρι» ήταν η σπουδαιότερη αμυντική εφεύρεση του Αρχιμήδη, χάρη στην οποία οι Συρακούσιοι κατάφερναν να καταστρέφουν τα πλοία των αντιπάλων τους χωρίς να χρειάζεται να βγαίνουν από τα τείχη τους. Η μηχανή αποτελούνταν από μια περιστρεφόμενη κατακόρυφη δοκό. Στο ένα άκρο της δοκού ήταν ένας γάντζος που αιωρούνταν από μία αλυσίδα και στο άλλο άκρο υπήρχε ένα αντίβαρο. Όταν πλησίαζαν τα εχθρικά πλοία, ο γάντζος έπεφτε και είτε τα κατέστρεφε μονομιάς, είτε τα έριχνε πάνω στα βράχια.

Οι Αρχαίοι Έλληνες αξιοποίησαν την τεχνολογία και τις καινοτομίες της εποχής και στην ιατρική. Πολυάριθμα απομεινάρια των ιατρικών και χειρουργικών εργαλείων της εποχής έχουν βρεθεί σε διάφορες ανασκαφές. Ένα από αυτά ήταν και το μητροσκόπιο, καθώς επίσης και τα νυστέρια, οι καθετήρες και τα ιατρικά τρυπάνια της εποχής, τα οποία κατασκευάζονταν από σίδηρο και χαλκό.

Ο Φίλωνας ο Βυζαντινός ήταν αυτός που έθεσε το σημείο εκκίνησης για την επιστήμη της ρομποτικής με τη δημιουργία της αυτόματης υπηρέτριάς του. Μπορούσε να βάλει κρασί από μία κανάτα σε ένα ποτήρι και στη συνέχεια να το αναμιγνύει με νερό, όπως συνήθιζαν να κάνουν οι Αρχαίοι Έλληνες. Δύο αεροστεγή δοχεία βρίσκονταν μέσα στον μηχανισμό και καθένα από αυτά διαπερνούσε ένας σωλήνας αέρα που προμήθευε τα υγρά. Η πίεση του εισερχόμενου αέρα ρυθμιζόταν από έναν έξυπνο μηχανισμό που ανάγκαζε την έκχυση μέσα από ένα άλλο σύνολο σωλήνων που τοποθετούνταν στο κάτω μέρος των δοχείων.

Η αντλία του Κτησίβιου από την Αλεξάνδρεια ήταν μία χειροκίνητη αντλία πίεσης, που χρησιμοποιούσε τον αέρα για να αυξήσει την πίεση του νερού σε ένα σύστημα δύο κυλίνδρων, αναγκάζοντάς το να βγει έξω. Η αντλία λειτουργούσε με μοχλούς που βρίσκονταν στο εξωτερικό του συστήματος και ο στόχος ήταν η συνεχής εκροή νερού.

Ο Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς αγαπούσε τη μουσική και χρησιμοποίησε τις αρχές που είχε ανακαλύψει σε συνδυασμό με μια σειρά από παραλλαγές άλλων εφευρέσεων του προκειμένου να κατασκευάσει ένα πρωτοποριακό μουσικό όργανο που ονόμασε «ύδραυλις». Στην πραγματικότητα, η ύδραυλις ήταν ένα πνευστό όργανο που μετέτρεπε τη δυναμική ενέργεια του νερού σε πίεση αέρα, η οποία παραγόταν και μετακινούνταν κατά μήκος μιας σειράς μοχλών.

Η αιολόσφαιρα ή αλλιώς ατμοστρόβιλος ήταν εφεύρεση του Ήρωνα από την Αλεξάνδρεια, μελετητή και θαυμαστή του Κτησίβιου. Πρόκειται επί της ουσίας για την πρώτη ατμομηχανή της ιστορίας. Το νερό θερμαινόταν σε ένα δοχείο και ο ατμός οδηγούνταν προς τα πάνω μέσα από ένα ζεύγος σωλήνων που τοποθετούνταν σε κάθε πλευρά χρησιμεύοντας ως άξονες για την κοίλη σφαίρα, η οποία ήταν διατεταγμένη έτσι ώστε να περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.

Ο πρώτος υπολογιστής της αρχαιότητας αποτελούνταν από περισσότερα από 30 γρανάζια σε διάφορα μεγέθη, τα οποία λειτουργούσαν εκ περιτροπής τις 10 διαφορετικές ράβδους. Τα εργαλεία αυτά χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση διαφόρων υπολογισμών, ανάλογα με τις περιόδους περιστροφής τους. Έτσι οι αρχαίοι αστρονόμοι ήταν σε θέση να παρακολουθούν τη θέση της Σελήνης και να προβλέπουν τις ηλιακές και σεληνιακές εκλείψεις, καθώς και να υπολογίζουν τις ημερομηνίες.

Πηγή: toptenz.net